بسیاری از موادی که امروزه در صنعت و برخی از زمینه‌های هنری استفاده می‌شوند از سختی و استحکام بسیار بالایی برخوردار هستند. همانند سرامیک‌ و شیشه‌ و سنگ‌های قیمتی که سختی بسیار بالایی دارند و با این حال بسیار شکننده نیز هستند. سوراخکاری و حکاکی این نوع از مواد به روش‌های سنتی مانند استفاده از مته برای سوراخکاری، بسیار سخت و زمان‌بر است. زیرا مته در هنگام ماشینکاری به دلیل سختی بالای قطعه‌کار می‌شکند یا سابیده می‌شود و اگر به مته نیروی بیش از اندازه وارد شود ممکن است قطعه کار بشکند. البته مته‌هایی برای سوراخکاری این مواد وجود دارند اما این مته‌ها بسیار گران هستند و جز در موارد خاص، استفاده از این نوع مته‌ها به صرفه نمی‌باشد. به همین دلیل این اختراع برای ماشینکاری این نوع از مواد، از روش‌های نوینی استفاده می‌کند که ماشینکاری را بسیار آسان‌تر کرده و زمان ماشینکاری را نیز بسیار کمتر کرده است. همچنین هزینه ماشینکاری را نیز بسیار کاهش داده است. همچنین با این اختراع می‌توان طرح و فیچرهای پیچیده را روی قطعات مذکور به صورت خودکار و بدون نیاز به دخالت کاربر حکاکی نمود.